در هر سیاره چقدر می‌توان پرید؟ (+فیلم)
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۷۵۳۳۶
ارتفاعی که انسان در سیارات و ستاره‌های مختلف با توجه به شدت جاذبه آنها می‌تواند پرش نماید بدین قرار است: کره زمین ۰.۴۵ متر؛ سیاره مشتری ۰.۱۷ متر؛ نپتون ۰.۳۹ متر؛ زهره ۰.۴۹ متر؛ مریخ ۱.۱۸ متر؛ ماه کره زمین ۲.۷۲ متر؛ پلوتون ۷.۱۱ متر؛ سرس ۱۵.۷۵ متر؛ میراندا (ماه اورانوس) ۵۷ متر؛ فوبوس (ماه مریخ) ۷۷۳ متر؛ خورشید ۰ متر!!
اگرچه وزن و جرم بسیار متفاوت است، اما در زبان انگلیسی به جای یکدیگر استفاده می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وزن به جرم و شتاب یا گرانش "g" بستگی دارد. به طور کلی سیارات با جرم بیشتر گرانش سطحی قوی تری دارند. بنابراین وزن شما می تواند بسته به سیاره ای که در آن ایستاده اید متفاوت باشد، با این حال جرم شما ثابت می ماند.
هرچه گرانش سطحی قوی‌تر باشد، بیشتر توسط سیاره، ماه یا ستاره کشیده می‌شوند، بنابراین پرش برای آنها دشوارتر می‌شود. اما در هر صورت، شما نمی توانید خودتان را محاسبه کنید، در اینجا یک تصویر ویدیویی خوب از این است که یک انسان متوسط چقدر می تواند روی سیارات مختلف منظومه شمسی ما بپرد.
پرش عمودی معمولی برای یک فرد متوسط روی زمین حدود ۰.۴۵ متر است و کل پرش یک ثانیه طول می کشد. اما در مشتری، همان پرش تا ارتفاع ۰.۱۷ متری می‌رسد، زیرا مشتری بیش از ۳۰۰ برابر جرم زمین دارد، بنابراین کشش گرانشی آن بسیار قوی‌تر است.
گرانش نپتون کمی بیشتر از زمین است، بنابراین ارتفاع برای یک پرش متوسط ۰.۳۹ متر خواهد بود.زهره، اورانوس و زحل کم و بیش گرانش سطحی نسبت به زمین دارند، بنابراین میانگین پرش به ۰.۴۹ متر می رسد. مریخ، سیاره ای بزرگتر از ماه و در عین حال به طور قابل توجهی کوچکتر از زمین، با حدود یک سوم گرانش خود، میانگین پرش تقریباً ۱.۱۸ متر خواهد بود. همان مورد در عطارد که ارزش سطحی مریخ را به اشتراک می گذارد.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیگرانش در سطح ماه، تنها جایی غیر از زمین که انسان ها جرات جهش را داشته اند، تنها ۱۷ درصد جاذبه زمین است. با استفاده از همان نیروی پرش روی زمین، می توانید حدود ۲.۷۲ متر (۱۰ فوت) از زمین بلند شوید و حدود ۴ ثانیه در هوا بمانید. پلوتون ممکن است یک سیاره کوتوله باشد، اما هنوز بسیار پرجرم است. حدس بزنید چقدر می توانید بالا بروید؟
گرانش سطحی پلوتو به سختی ۶ درصد به اندازه گرانش زمین است. یک پرش خوب شما را حدود ۷.۱۱ متر یا ۲۵ فوت در هوا می فرستد و به شما امکان می دهد تا ۹ یا ۱۰ ثانیه از منظره لذت ببرید. در سرس، یک سیاره کوتوله در کمربند سیارکی بین مدار مریخ و مشتری، یک فرد معمولی می تواند حدود ۱۵.۷۵ متر بپرد.
شناسایی سیارات غول‌پیکر در اطراف ستارگان جوان اینترنت بین‌سیاره ای آزمایش شد
قمر زحل، انسلادوس، اقیانوس کاملی از آب مایع را در زیر پوسته یخی خود پنهان می کند و آبفشان ها را به فضا پرتاب می کند. ممکن است از حیات پشتیبانی کند، اما فقط ۱۴ درصد قطر قمر زمین است. پریدن روی انسلادوس فوق العاده سرگرم کننده خواهد بود. قبل از شناور شدن به پایین، حدود ۴۲.۶ متر یا ۱۴۰ فوت بالا می روید و با همان نیرویی که گویی روی زمین پریده اید فرود می آیید. سفر یک دقیقه کامل طول می کشد.
اما اگر پرش ۴۲.۶ متری را دوست ندارید، پس پرش از ارتفاع ۵۷ متری یا ۱۸۷ فوتی چطور؟ برای این کار باید روی قمر اورانوس میراندا بپرید.
منبع: خبر آنلاین
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: سیارات اندازه گیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۷۵۳۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف گاز متان در سیاره سرخ
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج شده‌اند.
مریخ نورد کنجکاوی ناسا بار‌ها متان را در مریخ، به ویژه در نزدیکی محل فرود آن در داخل دهانه گیل با عرض ۹۶ مایل (۱۵۴ کیلومتر) شناسایی کرده است.
بنابر داده‌های به دست آمده، متان در مریخ رفتار نامنظمی دارد. فقط در شب یافت می‌شود و به صورت فصلی در نوسان است و به طور غیرمنتظره‌ای به سطوح ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول افزایش می‌یابد.
نکته قابل توجه دیگر این است که متان به مقدار قابل توجهی در جو مریخ وجود ندارد و در سایر مناطق سیاره سرخ در نزدیکی سطح نیز رصد نشده است.
گروهی از محققان ناسا به رهبری الکساندر پاولوف، دانشمند حوزه سیاره‌شناسی می‌گویند، احتمالا متان زیر نمک جامد قرار دارد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد، بدین شکل که دمای زیاد در طول روز پوسته را تضعیف می‌کند و به آزادسازی این گاز منجر می‌شود، امکان دیگری که در نظر گرفته می‌شود این است که وزن سنگین مریخ‌نورد کنجکاوی هنگام حرکت آن بر روی سطح پوسته را می‌شکند و به متان اجازه انتشار می‌دهد.
تا کنون تشخیص متان در جوی مریخ موضوع حیاتی برای دانشمندان و محققان بوده است، چراکه وجود این گاز ممکن است نشان‌دهنده وجود فعالیت موجودات زنده بر روی سیاره باشد، اما به نظر می‌رسد که این نوع از گاز که توسط کنجکاوی شناسایی شده نشان فعالیت موجودات زنده نیست و احتمالاً از فعالیت‌هایی نظیر تجزیه آلی مواد زیرسطحی برمی‌آید. به عبارت دیگر، ممکن است مریخ‌نورد کنجکاوی در حقیقت برخورد متان را از زیرسطح مریخ شناسایی کرده باشد.
این یافته‌های جدید می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا بهتر درک کنند که متان در مریخ از کجا می‌آید و چگونه تولید می‌شود؛ این موضوع می‌تواند به بررسی ماهواره‌ها و نهاد‌های دیگر برای تحقیقات آینده درباره این سیاره بیانجامد.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»